«Τα ποιοτικά πρότυπα και οι σχετικοί τεχνικοί κανονισμοί πρέπει συνεχώς να εξελίσσονται και να επικαιροποιούνται» τόνισε ο κ. Faberi, προκειμένου να συμβαδίζουν με την πρόοδο που σημειώνεται στην παραγωγική διαδικασία.
Για τα ποιοτικά πρότυπα (Trade Standards) του ελαιολάδου μίλησε ο κ. Angelo Faberi (Χημικός, Υπουργείο Γεωργίας της Ιταλίας) στην τηλεδιάσκεψη για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ελαιοκομίας που διοργάνωσε το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας (IOC).
«Ποιότητα είναι ένα σύνολο χαρακτηριστικών που ικανοποιούν τις καταναλωτικές απαιτήσεις και προϋποθέτει την ύπαρξη μετρήσιμων παραμέτρων και συγκεκριμένων πρακτικών μέτρησης» επισημαίνει ο ίδιος, προσθέτοντας, «ένα κακό ποιοτικά ελαιόλαδο μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών αιτιών» (αντίξοων καιρικών συνθηκών, λανθασμένων πρακτικών είτε στην καλλιέργεια, είτε στη συγκομιδή, είτε στην επεξεργασία στο ελαιοτριβείο κ.α.).
Ποιοτικά πρότυπα ελαιολάδου υπάρχουν πολλά (π.χ. Codex Alimentarius, IOC, USA Καλιφόρνια, Αυστραλίας AUS), υπολείπονται όμως του IOC για διαφόρους λόγους, όπως για παράδειγμα λόγω του εθελοντικού τους χαρακτήρα, εν αντιθέσει με τον υποχρεωτικό χαρακτήρα που διαθέτει το ποιοτικό πρότυπο του IOC (λόγω της εναρμόνισής του με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία).
Ένα ενιαίο -παγκόσμιας εμβέλειας- ποιοτικό πρότυπο πάντως, όπως αναφέρει ο κ. Faberi, θα είχε μεγάλη σημασία για το εμπόριο ελαιολάδου, ειδικά τώρα που ολοένα και «ανοίγει» η αγορά και περισσότερες χώρες εμπλέκονται. Ένα καθολικό πρότυπο θα μείωνε στο μέγιστο βαθμό τυχόν παραπλανητικές πρακτικές, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την υψηλή ποιότητα της αγοράς και την προστασία του καταναλωτή.
«Τα ποιοτικά πρότυπα και οι σχετικοί τεχνικοί κανονισμοί πρέπει συνεχώς να εξελίσσονται και να επικαιροποιούνται» τόνισε ο κ. Faberi, προκειμένου να συμβαδίζουν με την πρόοδο που σημειώνεται στην παραγωγική διαδικασία. Επίσης θα πρέπει να διερευνάται ο τρόπος βελτίωσης των μεθόδων μέτρησης προκειμένου οι δόλιες αθέμιτες πρακτικές να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα.
Όσον αφορά τις φυσικοχημικές και οργανοληπτικές παραμέτρους διάκρισης των ποιοτικών κατηγοριών, όπως αναφέρει ο κ. Faberi, κατόπιν της πρόσφατης προσθήκης των αιθυλεστέρων σε αυτές (παράμετρος που έχει ενταχθεί στο ποιοτικό πρότυπο του IOC για το εξαιρετικό παρθένο), παρατηρήθηκε βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου ελαιολάδου, λόγω της μείωσης των μιγμάτων (του «blending»). Οι αιθυλεστέρες, αν και αποτελούν χημική παράμετρο, έχοντας συσχετιστεί με οργανοληπτικές ατέλειες, λειτουργούν συμπληρωματικά ως προς την οργανοληπτική εκτίμηση (δηλαδή, αν ένα ελαιόλαδο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αιθυλεστέρες αυτομάτως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως εξαιρετικό παρθένο και επομένως δεν διεξάγεται η οργανοληπτική ανάλυση).
«Υπάρχει όμως χώρος και για προσθήκη άλλων ποιοτικών παραμέτρων στο μέλλον» λέει ο κ. Faberi, όπως για παράδειγμα των (πολυ)φαινολών, οι οποίες σχετίζονται με τη σταθερότητα του προϊόντος. «Αυτή θα ήταν μία λογική εξέλιξη» προσθέτει, μιας και έχει επισήμως αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση η θετική επίδραση στην υγεία του ελαιολάδου με υψηλό (πολυ)φαινολικό περιεχόμενο (με συγκέντρωση σε (πολυ)φαινόλες ίση ή μεγαλύτερη από 250 mg/κιλό).
